Arne Slot en Liverpool raken door hun excuses heen
Deze keer viel er eigenlijk niets meer goed te praten.
Na de nederlagen tegen Crystal Palace en Chelsea kon Liverpool nog wijzen op drama ná het verstrijken van de reguliere speeltijd: heel late tegengoals. Oké, dat was verdedigbaar — ze hadden er zelf dit seizoen al zo vaak in de blessuretijd één binnengemikt.
Tegen Manchester United konden zij — of specifieker: Arne Slot — zeggen dat ze enorme kansen lieten liggen, drie keer het houtwerk raakten en United in praktisch alle aanvalscijfers de baas waren, behalve in de belangrijkste: het aantal doelpunten.
Maar toen Liverpool-spelers in de 3-2 nederlaag tegen Brentford in het Gtech Community Stadium keer op keer de bal zomaar over de zijlijn ramden zonder echte druk, voelde het niet alsof er nog redenen of excuses over waren.
Hetzelfde was waar voor de basisfouten in de verdediging. Of voor het feit dat ze in de 100ste minuut, met álle spelers in het strafschopgebied, er niet eens in slaagden om een corner voorbij de eerste man te krijgen. Of voor het simpele gebrek aan wilskracht en intentie om de intensiteit van de tegenstander te evenaren — vooral in een alarmerend bloedeloze periode van twintig minuten na rust, waarin de regerend kampioen geen enkel schot loste en Brentford juist volledig de controle greep.
En toch kwam Slot na afloop tóch met excuses.
Hij zei het niet zo uitgesproken als toen hij Newcastle United en Manchester United ervan betichtte alleen maar te verdedigen en lange ballen te spelen, of toen hij het ‘vervelend’ noemde dat ploegen hun basiself wijzigen speciaal voor Liverpool (een opmerking waar zelfs de socialmedia-afdeling van Brentford zich na het eindsignaal vrolijk over voelde), maar het zat er nog steeds in.
In zijn persconferentie in West-Londen benadrukte Slot herhaaldelijk dat hij geen excuses zocht — terwijl hij ondertussen een heel lijstje gaf met redenen waarom Liverpool momenteel speelt zoals het speelt.
De vraag is: houden die redenen stand?
“‘Ik weet niet of het als een excuus wordt gezien, maar van de laatste zes wedstrijden die we hebben gespeeld, waren er vijf uit. Dat helpt niet als je in de vormdip zit waar wij nu in zitten.’”
Het is een feit: ja, vijf van Liverpool’s laatste zes wedstrijden waren uit. Maar is dat een excuus voor een ploeg met het beste uitrecord van 2024-25?
Ze verloren vier van die duels: bij Crystal Palace, Galatasaray, Chelsea en Brentford. Vorig seizoen wonnen ze nog uit bij Brentford en Palace, en verloren ze op Stamford Bridge alleen met een sterk gerouleerd elftal in een wedstrijd die nergens meer om ging, omdat de titel een week eerder al binnen was.
Moeilijke potjes, zeker. Maar als er op dit moment in de top vijf competities van Europa maar één team een slechtere reeks nederlagen heeft dan jij (St. Pauli in Duitsland met vijf verliespartijen op rij), dan gaat het niet meer om thuis of uit.
“‘Je hoopt natuurlijk dat als je doordeweeks wint, ook al heb je maar twee dagen rust als je hierheen komt, je toch op een beter resultaat mag rekenen.’”
Dat was Slots allereerste zin in zijn persconferentie. Het suggereerde dat de snelle omschakeling na Eintracht Frankfurt doordeweeks hem dwarszat (net zoals zijn voorganger Jürgen Klopp zich jarenlang fel ergerde aan tv-geforceerde snelle omkeermomenten).
Van woensdag in Duitsland naar zaterdag in Londen is inderdaad niet ideaal, zeker omdat Frankfurt en Brentford totaal verschillende speelstijlen hebben en je dus nauwelijks fatsoenlijk kunt voorbereiden op Brentford.
Maar gezien de breedte van Liverpool’s selectie is dat geen geldig excuus voor de basale fouten die ze maakten.
“‘Het mag nooit als een excuus worden gezien, maar als ik zeg dat het een zachte penalty was, hoop ik dat jullie me niet gaan vertellen dat het niet zacht was, of dat dat een slecht excuus is, maar het wás gewoon een hele zachte penalty om tegen te krijgen.’”
‘Zacht’ is waarschijnlijk een redelijk woord voor scheidsrechter Tim Robinsons beslissing om een penalty te geven voor contact tussen Virgil van Dijk en de voet van Dango Ouattara — eerst gegeven als vrije trap, maar opgewaardeerd naar strafschop toen de VAR oordeelde dat het “op de lijn” gebeurde, zoals Robinson daarna ook aan het stadion uitlegde.
Het was een marginale call: het was lastig exact te zien waar de overtreding plaatsvond. Maar misschien moet de grotere zorg voor Slot zijn dat zijn aanvoerder zijn been überhaupt zo wild uitstak — opnieuw een overtreding in een steeds zorgwekkendere vormdip van de Nederlander.
“‘Net voordat zij de 2-0 maken, is er een moment dat Cody (Gakpo) de zestien in dribbelt en zij spelen de bal niet. Als je die twee situaties… aan elke scheidsrechter ter wereld laat zien, dan zegt hij misschien: of allebei of geen van beide. Maar als ik er één van de twee móét geven, dan geef ik sowieso die bij Cody.’”
Ook dat was waarschijnlijk een ‘zachte’ strafschop geweest, maar toen Nathan Collins zijn voet pal vóór die van Gakpo plantte, zat er vermoedelijk genoeg contact in om ‘m te kunnen geven — al zal de vrij nadrukkelijke val van Gakpo niet hebben geholpen.
Arne Slot vond dat Liverpool een penalty had moeten krijgen na deze situatie met Cody Gakpo.
“‘Het heeft (onze vorm) zéker ook te maken met het feit dat je in de zomer behoorlijk veel verandert. Het is geen verrassing dat het dan een beetje zo kan gaan. Maar ik had niet verwacht dat het zou eindigen met vier nederlagen op rij. Als je verandert, is het altijd een hobbelige weg.’”
Te veel onrust in de selectie van Liverpool? Dat klinkt wederom als een plausibele verklaring voor de problemen van het team, maar het was voor een groot deel wél een bewuste keuze.
Er waren best verdedigbare redenen om ervaren krachten als Luis Díaz, Darwin Núñez, Jarell Quansah en Caoimhín Kelleher te verkopen — gezien de bedragen die werden geboden of het feit dat sommige spelers zelf weg wilden. Maar geen van hen móést verkocht worden. Vooral Díaz wordt dit seizoen pijnlijk gemist.
Het grotere probleem: bijna alle zomertransfers van Liverpool blijven mijlenver onder de verwachtingen tot nu toe, Hugo Ekitike daargelaten.
Het beeld van Milos Kerkez die in zijn eigen zestien haastig terugloopt, in paniek raakt en de bal vervolgens dwars door de eigen zestien jaagt en over de zijlijn aan de andere kant, vatte zijn avond in West-Londen perfect samen. Opnieuw oogde hij gewoon niet op dit niveau.
De wedstrijd vertelde ook het verhaal van Florian Wirtz’ seizoen tot nu toe. Je ziet prachtige aannames, duidelijke klasse. Maar tegelijk werd hij te makkelijk van de bal gezet en lukte het hem te vaak niet om in de laatste fase echt aansluiting te vinden met zijn ploeggenoten.
“‘Teams hebben een bepaalde speelstijl tegen ons. Dat is een heel goede strategie om tegen ons te spelen en wij hebben daar nog geen antwoord op. En elke keer 1-0 achterkomen helpt ook niet. Vandaag weer na vijf minuten,’” aldus Slot.
Brentford pakte het aan met fysiek geweld, directe ballen en loopacties, lange ingooien en spelhervattingen. Daarnaast schoten zij van afstand waar Liverpool bleef aarzelen, waardoor Giorgi Mamardashvili twee geweldige reddingen moest verrichten.
De katapultingooien van Michael Kayode — waar Liverpool volgens Slot vrijdag op had getraind en die zaterdag nogmaals waren besproken — waren continu gevaarlijk. Maar Liverpool hielp Brentford daar ook bij door de bal keer op keer zélf uit te spelen in de eigen defensieve zone.
Mamardashvili deed het al binnen twee minuten: hij speelde de bal bewust over de zijlijn, omdat dat hem de veiligste optie leek (en in minuut 95 deed hij precies hetzelfde weer). En bij de openingsgoal lukte het Conor Bradley niet om een pass van Mamardashvili binnen te houden.
Slot prees overigens ook Brentfords complete spel, niet alleen de dode spelmomenten en de ingooien. En los van alle redenen en/of excuses gaf hij zijn spelers een veeg uit de pan omdat ze de “basics niet op orde hadden” in wat, over het grootste deel van de wedstrijd, gewoon een heel zwakke vertoning was.
Liverpool heeft duidelijk niets geleerd van de nederlaag tegen Manchester United als het gaat om tweede ballen winnen en duels op het middenveld. Of — en dat is misschien nog erger — ze wáren simpelweg niet in staat om die strijd aan te gaan.
En dát is nu de grootste zorg voor Liverpool.
Dit voelt niet alleen tactisch. Je kunt op dit moment bijna de helft van de basiself van zaterdag aanwijzen als zwakke schakel. Hoe langer de reeks nederlagen voortduurt, hoe dunner de excuses worden waarom dat zo is.
Liverpool / Anfield
Lees meer op Voetbaltripsengeland
