Interview met Max Verstappen over het vaderschap Red Bulls terugval en de weg voorwaarts
Dit voorjaar hoorde de wereld hoe het leven van Max Verstappen veranderde – al was het misschien minder ingrijpend dan sommigen dachten. In een interview voor The Atlethic vertelt Verstappen over het vaderschap, de terugval van Red Bull en hoe nu verder.
De Nederlander en zijn partner Kelly Piquet kondigden de geboorte van hun dochter Lily aan, kort voor de Grand Prix van Miami 2025. Omdat Lily zijn eerste kind is, rees meteen de vraag of dit invloed zou hebben op zijn prestaties. Nadat hij een dag later poleposition veroverde in Miami grapte Verstappen: „Blijkbaar ben ik er niet langzamer van geworden nu ik vader ben.”
Volgens Verstappen was de overgang naar het leven met een pasgeborene geen schok, zo vertelde hij The Athletic in Red Bulls hospitality tijdens het GP‑weekend in Oostenrijk. Waar zijn FIA‑persconferenties soms gespannen ogen, zat hij er ontspannen bij terwijl hij over dit nieuwe hoofdstuk sprak. Een klein kind om zich heen is trouwens niet nieuw voor hem: sinds Penelope – de dochter van Piquet en voormalig F1‑coureur Daniil Kvyat – één jaar oud was, maakt hij deel uit van haar leven.
„Je leert hoe je met een kleintje samenleeft,” zei Verstappen. „Dat heeft me denk ik goed voorbereid op mijn eigen dochtertje.”
Lessen uit zijn jeugd
Racen is echter het enige leven dat hij kent. Verstappen komt uit een echte racefamilie: zijn moeder Sophie kartte tot haar eerste pensioen in de jaren negentig en zijn vader Jos was F1‑coureur en rijdt nog steeds rally. Max raakte eraan gewend dat Jos voor een raceweekend wegging en geeft toe dat hij daar „best boos” over kon zijn omdat hij mee wilde. „Maar je begrijpt tegelijk wat er nodig is.” Sophie zorgde intussen „voor alles thuis”. Piquet kende een vergelijkbare dynamiek: haar vader Nelson werd drie keer wereldkampioen F1.
Uit zijn jeugd nam hij twee grote lessen mee: tijd vrijmaken in het dagelijks leven en een partner hebben die begrijpt wat het vak inhoudt. „Weten dat Verstappen F1‑coureur is, is iets anders dan weten wat daarbij komt kijken en wat je moet doen om competitief en succesvol te zijn.” Vrije tijd vraagt nu om strakke planning: 24 GP‑weekenden per jaar, recente GT3‑tests op de Nürburgring Nordschleife en Spa‑Francorchamps, plus het runnen van zijn eigen sim‑ en sportwagenteam – ambities die vooral na zijn F1‑loopbaan tot bloei moeten komen.
Praten over vroegtijdig stoppen
Het gerucht dat Verstappen vroeg met pensioen zou gaan zwelt al een jaar aan. Hij heeft een contract bij Red Bull tot en met 2028 – al gaat het speculatiecircuit vrolijk door – maar in zijn gesprekken klinkt geen vaste datum of leeftijd. Uiteindelijk draait het voor hem om twee vragen: kan hij nog 100 procent geven en heeft hij er plezier in?
„Sommigen blijven vooral hangen om meer geld te verdienen, maar dat komt niet op de eerste plaats. Je moet hier zijn omdat je honger hebt om te winnen,” zei hij. „Zolang ik dát kan doen en ik werk met mensen met wie ik graag werk, blijf ik rijden.
„Wanneer houdt dat op? Op mijn 32ste? 35ste? 36ste? Geen idee – dat is onmogelijk te voorspellen.”
Aan het eind van 2028 is Verstappen 31 jaar en heeft hij er 14 F1‑seizoenen op zitten. Ter vergelijking: Lewis Hamilton is nu 40 met 19 seizoenen, Fernando Alonso 43 met 22 seizoenen.
Het gaat echter om meer dan leeftijd. „Ik mis nu al zo veel momenten met mijn familie,” zei hij, waarna hij zijn ouders, broers, zussen en vrienden opsomde. „Ik ga wel mee op vakantie, maar ik mis de weekenden waarop je spontaan langskomt, samen op de bank hangt op een lome dag, of na een gewone werkdag. We wonen ver uit elkaar en dat kan nu niet. Hopelijk kan dat ooit weer.”
Het laatst dat hij zo’n ‘normaal’ moment beleefde, was in zijn karttijd. Vanaf zijn overstap naar de Formule 3 in 2014 – hij was pas 16 – veranderde alles.
Dominantie, achteruitgang en plezier
Door de jaren heen stapelde hij de successen op. Jongste debutant ooit (17), winnaar van zijn eerste race voor Red Bull, recordhouder tien zeges op rij. Maar dit jaar is anders: Red Bull presteert minder.
McLaren ligt mijlenver voor op het dominante 2023‑niveau en zelfs vergeleken met vorig jaar, toen Verstappen zijn vierde titel op rij pakte. Toch zegt hij nog steeds lol te hebben. „Genoeg plezier, ja. Niet alles is leuk, maar het belangrijkste is het rijden zelf, en dat is leuk.”
Voor een buitenstaander lijkt Red Bull nu geen pretje. Het team dat in 2023 21 van 22 races won en 15 keer op rij zegenvierde, rijdt nu met – voor topteams – een middelmatige auto en staat vierde in het kampioenschap, 288 punten achter McLaren.
Verstappen pakte 165 van de 172 Red Bull‑punten; zijn laatste zege was in mei (Emilia‑Romagna) en zijn laatste podium in Canada, waar hij tweede werd achter George Russell. Die zei dat hij verbaasd was dat hij en Verstappen zo dicht bij McLaren zaten „omdat die duidelijk de meest dominante auto hebben”.
Verstappen nuanceerde dat in Oostenrijk: „Het is dichtbij en toch ook niet. Wat is het, veertig punten? Dat is veel, bijna twee races. We hangen er net bij, maar maken geen grote stappen.”
Toen was het gat 21 punten op Lando Norris en 43 op leider Oscar Piastri; na Oostenrijk en Silverstone – twee keer McLaren 1‑2 – is het 69 respectievelijk 61 punten. Met de grote reglementswijziging voor 2026 richten teams hun pijlen op die auto, waardoor 2025 nog moeilijker wordt om te verbeteren. Christian Horner zei na Silverstone dat „90 procent van de aandacht” al naar 2026 gaat.
Wat vindt Verstappen dan leuk aan F1? „Werken met al die slimme mensen in het team, mezelf pushen om alles uit de auto te halen en de strijd met de andere coureurs. Gewoon proberen te winnen.” Maar hij voegt eraan toe: „Als je geen kans meer hebt om te winnen en ik rijd in de middenmoot, dan verdwijnt het plezier snel.”
Kritiek, rust en de blik vooruit
Succes is geen garantie; ooit stoppen de zeges. Verstappen accepteert dat en probeert niet gefrustreerd te raken. „Als ik boos word, voelen zij dat ook, en dan worden zij gespannen. Je moet motiveren en steunen, zeker als je van dominantie komt en wat terugvalt.”
Door de mindere vorm van Red Bull klinken telkens vragen of hij blijft. Extra factor: de reglementschaos van 2026. „Een grote vraag voor iedereen,” noemt hij het. „Je hoopt dat je bij het juiste team zit en in zekere zin moet je ook een beetje geluk hebben.”
Kritiek raakt hem nauwelijks: „Ik weet wat ik heb gedaan om hier te komen en wat ik al bereikt heb. Ik focus op mezelf, mijn team en familie. Op de baan doe ik wat ik moet doen, daarbuiten leef ik mijn leven met mijn passies en mijn gezin.”
Dit hoofdstuk noemt hij „iets waarvan je droomt als je jong bent”. Hij is een generatietalent midden in een van de meest succesvolle F1‑carrières ooit, maar zijn ambities reiken verder: een rol als teambaas en meerkampsport, in het bijzonder langeafstandsracen.
Van sim tot Spa: GT‑dromen
In 2025 brengt zijn team een Aston Martin GT3 aan de start in de GT World Challenge Europe, inclusief de 24 Uur van Spa. Zelf testte hij in een GT3 op de Nürburgring Nordschleife en in Spa. Op de ‘Ring’ reed hij onder pseudoniem Franz Hermann een officieus GT3‑ronderecord, vooral om rustig aan zijn dag te beginnen zonder publiek. „Ik wilde er geen spektakel van maken.”
Hij zou het liefst „onbekend zijn”, zegt hij, maar dat kan niet meer. Zijn doel was de crew van Emil Frey Racing – en de zoon van zijn manager, coureur Thierry Vermeulen – te helpen de baan te leren. Spa was “meer voor mezelf”, om ervaring op te doen in de Aston en de wagen door te ontwikkelen.
Een F1‑kwalificatieronde in Spa is „ongeëvenaard”, maar de GT‑uitstapjes geven hem een voorproefje van de toekomst. Hij verwacht geen “vol programma” na F1, maar wel endurance‑races en een zwaardere managementrol. Anderen coachen leert hem „nog meer over de auto en de engineering”, en vooral geduld.
Zijn stijl is direct; coureurs met wie hij werkt weten dat. Hij zegt waar het op staat, want „als je niet eerlijk en kritisch kunt zijn, werkt het niet. Iedereen moet kritiek kunnen verdragen, ook ik.”
Altijd blijven leren
Hoeveel wereldtitels en records ook, hij meent dat er altijd ruimte is om beter te worden. Juist dat is de charme van autosport: veranderende auto’s en rivalen bieden ieder seizoen een nieuwe uitdaging, iets wat hij nog steeds leuk vindt terwijl zijn gezin groeit.
„Volledig comfortabel zijn bestaat niet – er is altijd ruimte voor groei. Daarom stop je nooit met leren.”
