Speelronde 25 oktober: laat drama in Londen én Newcastle

De zaterdagmiddag in de Premier League leverde precies het soort chaos op waar de competitie van leeft: twee duels die in de absolute slotfase werden beslist. Sunderland won in blessuretijd bij Chelsea, terwijl Newcastle United pas in de 89ste minuut langs Fulham kwam. Beide wedstrijden draaiden op het eind om veerkracht, opportunisme en… fouten. 

Chelsea – Sunderland 1-2

Garnacho droomstart, maar Sunderland slaat toe in blessuretijd

Chelsea leek dit duel onder controle te hebben, maar liet het volledig uit de handen glippen. Promovendus Sunderland stal op Stamford Bridge drie punten dankzij een winnende treffer in blessuretijd van Talbi (90+3’), waardoor de ploeg omhoog schiet naar de bovenste regionen van de ranglijst. 

Het begon nog zo goed voor de Londense club. Al na vier minuten lag de bal in het net: Pedro Neto brak door aan de flank en legde de bal panklaar voor Alejandro Garnacho, die hard en laag binnenschoot langs doelman Robin Roefs. Het was Garnacho’s eerste officiële doelpunt voor Chelsea en Stamford Bridge ontplofte. 

Maar Sunderland reageerde volwassen, niet als een angstige promovendus maar als een ploeg met een plan. Ze waren gevaarlijk in de omschakeling en vooral bij dode spelmomenten. Halverwege de eerste helft kwamen ze verdiend langszij: een lange inworp zorgde voor chaos in de Chelsea-defensie en Wilson Isidor werkte van dichtbij de 1-1 binnen in de 22ste minuut. Chelsea klaagde, Sunderland vierde.

Vanaf dat moment kantelde de emotie van de wedstrijd. Chelsea bleef wel de bal hebben, corners afdwingen en halve kansen creëren, maar kreeg Sunderland niet meer kapot. Keeper Roefs hield Sunderland meerdere keren op de been, onder andere met een knappe redding op een poging van Garnacho kort voor rust en later met reflexen op kopballen van Enzo Fernández. 

In de tweede helft parkeerde Sunderland niet alleen de bus; ze verdedigden slim en fel, vaak met praktisch alle elf spelers in en rond de eigen zestien. Granit Xhaka, die de lijnen uitzette op het middenveld van Sunderland, bleef druk zetten richting het Chelsea-strafschopgebied en zorgde ervoor dat de bezoekers niet alleen achteruit liepen maar ook af en toe konden bijten. Sunderland bleef loeren op precies dat ene moment. 

Chelsea-coach Enzo Maresca probeerde het te forceren. Hij bracht de jonge Braziliaan Estêvão rond het uur voor doelpuntenmaker Garnacho om meer creativiteit tussen de linies te krijgen. Later kwamen ook Tyrique George en Andrey Santos erin voor nóg meer energie voorin. Maar ondanks een spervuur aan voorzetten van Reece James en loopacties van João Pedro en Marc Cucurella bleef de bal er niet in. Sunderland stond compact en won de duels in de zestien. 

En toen kwam de mokerslag. In blessuretijd profiteerde Sunderland alsnog. Talbi dook op en frommelde de 1-2 binnen diep in de extra tijd (rond 90+3’), precies het scenario waarvan je altijd zegt: “Als je ‘m zelf niet maakt…” Chelsea lag op de grond, Sunderland vierde alsof ze een finale hadden gewonnen. Volgens Engelse media betekende die goal niet alleen de zege, maar ook dat Sunderland – net pas terug op het hoogste niveau – zelfs de top van de ranglijst nadert en op plek twee kan komen qua puntenaantal na deze speelronde. 

Voor Chelsea is dit pijnlijk om meerdere redenen. Eén: je geeft een vroege voorsprong weg. Twee: je wordt geklopt door een lange inworp en een scrimmage in blessuretijd – pure Premier League-basics waar je juist zelf op rekent. Drie: ondanks al dat balbezit en al die aanvallende namen (Garnacho, Pedro Neto, João Pedro, Estêvão) ontbrak het aan echte gif in de afronding. Zelfs in de slotfase, toen Stamford Bridge “schieten!” schreeuwde naar Moisés Caicedo vanaf de middellijn omdat de Sunderland-keeper even ver uit zijn doel stond, bleef het bij bijna-momenten. 

Voor Sunderland daarentegen is dit een statement-overwinning. De ploeg – die pas dit seizoen terug is in de Premier League en vóór de aftrap al op 14 punten stond uit de eerste acht wedstrijden, hun beste start sinds eind jaren ’90 – laat zien dat het geen eendagsvlieg is. Ze combineren defensieve organisatie met opportunisme voorin (Isidor, Talbi) en hebben ervaren gif op het middenveld. Dit is precies het soort resultaat waarmee een promovendus niet alleen overleeft, maar met zelfvertrouwen de subtop binnenwandelt. 

Newcastle United – Fulham 2-1

Bruno Guimarães beslist het in de 89ste minuut

In St. James’ Park kreeg je hetzelfde script: thuisploeg denkt het kwijt te zijn, maar weigert te buigen. Newcastle United won uiteindelijk met 2-1 van Fulham dankzij een late tik van Bruno Guimarães in minuut 89. 

Newcastle kwam halverwege de eerste helft op voorsprong via Jacob Murphy. Calvin Bassey van Fulham verslikte zich in de opbouw, Murphy pikte de bal op, stoof naar voren en schoot laag binnen via de paal: 1-0. Het was precies het type felle pressing waar Eddie Howe zijn ploeg om blijft vragen. 

Fulham gaf zich echter niet gewonnen. Marco Silva speelde met snelheid aan de zijkanten en zocht de ruimtes achter de backs van Newcastle. Na rust kwam de beloning. In de 56ste minuut slingerde Kevin vanaf links een gevaarlijke bal richting de tweede paal; de inzet die volgde belandde via de onderkant van de lat terug het veld in, waarna Saša Lukić zijn hoofd ertussen gooide en van dichtbij de 1-1 binnenknikte – daarbij incasseerde hij meteen een tik in een duel in de lucht met Sven Botman. Pure strijd, pure Premier League. 

Daarna werd het open. Newcastle raakte zelfs het aluminium opnieuw en bleef aandringen via mannen als Bruno Guimarães, Anthony Gordon, en later invaller Anthony Elanga. Fulham, dat vooraf al worstelde met resultaten buitenshuis en de laatste weken moeizaam punten pakte, leek op dat moment tevreden met een gelijkspel en probeerde het tempo eruit te halen. 

Maar aan het eind brak het toch. In de 89ste minuut verloor Fulham opnieuw de bal slordig achterin – Bassey zat er wéér tussen – waardoor invaller Will Osula kon opstomen. Zijn schot werd nog gekeerd door Bernd Leno, maar de rebound viel ideaal voor Bruno Guimarães, die simpel binnentikte: 2-1. St. James’ Park ontplofte. 

Voor Newcastle is dit winst op karakter. Het was geen perfecte wedstrijd – verdedigend oogde het kwetsbaar zodra Fulham snelheid maakte aan de buitenkanten – maar de energie zonder bal en de wil om te blijven jagen deden ze over de streep trekken. Jacob Murphy werd door Britse media zelfs als man van de wedstrijd bestempeld: niet alleen vanwege de openingstreffer, maar ook omdat hij bleef aandringen, vijf schoten produceerde en constant gevaar leverde. 

Fulham blijft ondertussen met lege handen achter. Ze knokten zich terug, hadden fases waarin ze Newcastle echt vastzetten en kwamen via Lukić terecht op gelijke hoogte, maar geven het toch weg in de slotminuten. Voor een ploeg die al moeite heeft met uitwedstrijden en die de laatste drie competitieduels zonder overwinning in was gegaan, is dat een harde klap. 

Lees meer op Voetbaltripsengeland

​Read More