Veltman mist Wolves-uit met kuitblessure

Veltman mist Wolves-uit met kuitblessure — en dat opent de deur voor Mats Wieffer

Brighton & Hove Albion moet het zondag 5 oktober op Molineux opnemen tegen Wolverhampton Wanderers zónder routinier Joël Veltman. De 33-jarige verdediger liep in de gewonnen topper bij Chelsea (1-3) een kuitblessure op en is door hoofdcoach Fabian Hürzeler afgemeld voor de trip naar de West-Midlands. De verwachting is dat Veltman na de komende interlandperiode weer inzetbaar is. Voor Brighton is dat enerzijds een aderlating in defensieve stabiliteit en leiderschap, maar het biedt tegelijkertijd kansen om het middenveld anders te balanceren — met name voor zomerinkoop Mats Wieffer, die na zijn recente terugkeer ritme kan opdoen in precies dit soort fysiek beladen uitduels.

De blessure: klein probleem, correct moment om géén risico te nemen

Veltman moest zich in de slotfase van de sensationele ommekeer op Stamford Bridge melden met een “klein issue” aan de kuit. Hürzeler bevestigde bij zijn voorbeschouwing dat het om de enige verse blessurezorg gaat en dat Brighton geen risico wil nemen; de timing — vlak vóór de oktoberbreak — maakt het logisch om herstel voorrang te geven. Het plan is Veltman na de interlands weer te integreren in de selectie.

Voor de context: die zege op Chelsea (1-3) was niet alleen goed voor het moreel, maar ook voor de ranglijst. Brighton klom daarmee de top-10 in en bouwde verder aan het momentum van Hürzeler, die in korte tijd indruk blijft maken.

Wie vervangt Veltman op rechts — en waarom dit de rol van Wieffer raakt

De ‘natuurlijke’ vervangers van Veltman op rechts waren de afgelopen seizoenen vaak Tariq Lamptey of de veelzijdige Jack Hinshelwood. Maar de situatie in oktober 2025 ziet er anders uit:

Lamptey is vertrokken: de Ghanees maakte op 1 september een definitieve transfer naar Fiorentina. Dat haalt een sprintkrachtige optie weg uit Hürzeler’s gereedschapskist.
Hinshelwood is geblesseerd: hij kampt met een enkelbandblessure en staat meerdere weken aan de kant.

De logische schuif is daarom Ferdi Kadıoğlu. De Turkse international — in de zomer van 2024 overgenomen van Fenerbahçe — is precies de multifunctionele fullback/wingback die Hürzeler in zijn dynamische opbouw graag gebruikt. Hij kan zowel links als rechts spelen, heeft de techniek en acceleratie om hoog te staan in balbezit, en het loopvermogen om in de restverdediging snel terug te schakelen.

Met Maxim De Cuyper (links) en Kadıoğlu (rechts) heeft Brighton twee backs die comfortabel zijn aan de bal en agressief durven doordekken. De Cuyper kwam deze zomer over van Club Brugge en bewees bij Chelsea meteen zijn waarde met een belangrijke late treffer.

Waar past Wieffer in dit plaatje?

Veltman is meer dan een rechtsback; hij is een positionele ankerpunt aan de rechterkant dat timing, duelkracht en coaching meebrengt. Zónder hem schuift de defensieve balans snel naar een agressievere, hogerstaande backlijn met Kadıoğlu. Precies daar komt Mats Wieffer in beeld: als rechter-zes (of in een dubbel-pivot) kan hij de ruimtes achter Kadıoğlu afdekken, passinglijnen dichtlopen en de eerste verticale pass vooruit verzorgen zodra Brighton herwint.

Belangrijk: Hürzeler bevestigde vorige week al dat Wieffer — na een knie/klopje — weer bij de selectie zat en inzetbaar is. Tegen Chelsea keerde hij terug in de wedstrijdselectie; Wolves-uit biedt hem zodoende een realistische kans op (veel) minuten óf zelfs een basisplaats, afhankelijk van de gekozen veldbezetting.

Hürzeler-voetbal in het kort: 3-2-5 en varianten

Sinds zijn komst staat Hürzeler bekend om zijn flexibele opbouwprincipes: in balbezit zie je bij Brighton vaak een 3-2-5 of 2-3-5 ontstaan, met backs die binnendoor schuiven, wingers breed houden en een ‘box’ op het middenveld creëren voor constante passes tussen de linies. In dat script zijn twee profielen cruciaal:

De ‘slot-zes’: iemand die open kan draaien onder druk, de eerste pass naar voren durft te spelen en tegelijk de counter-as afsluit.
De ‘buiten-acht’ (of binnenkomende fullback): een speler die afwisselt tussen diepte buitenom en positiespel binnenin, zodat Brighton altijd een vrije man vindt.

Met Kadıoğlu aan de rechterkant en De Cuyper links kan Hürzeler beide backs asymmetrisch gebruiken: bijvoorbeeld De Cuyper hoog en breed, Kadıoğlu vaker binnendoor — of juist omgekeerd, afhankelijk van Wolves’ pressingval. Wiefferis dan de scharnier die risico’s neutraliseert: hij zakt waar nodig tussen de centrale verdedigers in, pakt de eerste interceptie op in de rechter halfspace en bewaakt de afstanden zodra de backs inschuiven.

Wieffer’s Feyenoord-jaren hebben die rol geperfectioneerd: leegruimtes herkennen, ‘zwevend’ verdedigen in het omschakelmoment, en in balbezit de versnelling kiezen met een strakke, verticale bal door de as. Dat profiel mis je eerder bij Veltman (een back/RCV-type) dan bij een pure balafpakker; vandaar dat Veltmans afwezigheid het middenveld juist extra belangrijk maakt.

Vorm en context: Brighton komt uit een statement-zege

De zege op Chelsea (1-3) was exemplarisch: Brighton draaide in de slotfase de duimschroeven aan tegen een tegenstander die na een rode kaart terugviel. Danny Welbeck leidde de ommekeer met twee goals, terwijl De Cuyperzijn eerste voor de club maakte. Het resultaat onderstreepte dat Hürzeler’s ploeg ook in ‘grote’ uitwedstrijden volwassen kan blijven en structureel kansen afdwingt.

Op de ranglijst staat Brighton na zes duels keurig in de middenmoot (10e), al is de marge naar boven klein en de competitie in de subtop moordend. Precies daarom is Wolves-uit zo’n typische valkuil: je móet er eigenlijk winnen om aan te haken, maar het is zelden eenvoudig in Molineux.

De tegenstander: Wolves spartelt, maar liet tegen Spurs veerkracht zien

Wolverhampton kende een belabberde start van het seizoen, maar pakte vorig weekend wél het eerste punt met een 1-1 tegen Tottenham, pas in blessuretijd verspeeld. De ploeg van Vítor Pereira oogde compacter, won meer cruciale duels en had na rust controlemomenten waarin het zelfs op 0-2 had kunnen komen. Dat is het signaal dat Wolves geen ‘walk-over’ zal zijn, ondanks de stand.

Qua wapens moet Brighton vooral letten op de aanvoer naar Jørgen Strand Larsen. De Noorse spits is levensgevaarlijk in de lucht en in de eerste paalzone; met voldoende aanvoer vanaf de flank kan hij van kleine kansen grote problemen maken. Voor de rest oogt Wolverhampton defensief kwetsbaar, maar opportunistisch in omschakelingen — precies het soort ploeg dat profiteert als je backs te hoog staan en je zes niet op tijd ‘klemt’.

Tactische verwachtingen: drie scenario’s zonder Veltman

Kadıoğlu als klassieke rechtsback, Wieffer ernaast als rechter-zes
In een 4-2-3-1 of 4-3-3 schuift Kadıoğlu gecontroleerd door en bewaakt Wieffer de as, met Carlos Baleba als dynamische compagnon die meters maakt vooruit én achteruit. Dit levert balans op in de restverdediging en houdt de counterkanaaltjes klein.
Asymmetrische 3-2-5 in opbouw
Met Jan Paul van Hecke als rechter centrumverdediger kun je Kadıoğlu hoger en binnen laten spelen, terwijl De Cuyper of de linksbuiten breed blijft om de vijfmansvoorhoede compleet te maken. Wieffer vormt samen met Baleba de ‘2’ voor de drie achterin en fungeert als kantelend slot op Wolves’ uitbraken. (De invulling kan per fase wisselen, iets waar Hürzeler graag mee speelt.)
Conservatiever begin, versnellen na rust
Mocht Hürzeler bang zijn voor vroeg opportunisme van Wolves, dan kan hij starten met een iets lagere backlijn en Wieffer in een heldere ankerrol vóór de defensie. Zodra Brighton controle heeft, schuift Kadıoğlu hoger en komt er een extra loper (bijv. Yankuba Minteh) bij om de flanken te overbelasten — een recept dat bij Chelsea in de slotfase ook werkte.

Welke variant hij ook kiest: het gemeenschappelijke element is Wieffer als stabilisator. Zijn positionering bepaalt of Kadıoğlu het lef kan hebben om hoog in te schuiven, en of de ‘box’ op het middenveld (twee zes/acht-types achter twee tieners) niet kwetsbaar wordt bij balverlies.

Personele stand van zaken bij Brighton

UIT: Joël Veltman (kuit, terug na interlandbreak), Jack Hinshelwood (enkelbanden), Adam Webster (knie, langdurig).
RECENT TERUG: Mats Wieffer, Maxim De Cuyper — beiden vorige week door Hürzeler fit genoeg bevonden voor de selectie.
SELECTIE-UPDATE: Kadıoğlu is fit en maakt sinds 2024 deel uit van de selectie; De Cuyper tekende deze zomer een vijfjarig contract.
VERTROKKEN: Tariq Lamptey (Fiorentina, 1 september 2025).

Wat betekent dit sportief?

1) Restverdediging en standaardmomenten

Zonder Veltman verlies je kopkracht en ervaring in de zone rond de tweede paal. Wieffer kan daar compenseren door bij corners en vrije trappen een sturende rol te nemen in de luchtduels en ‘runners’ over te nemen in de halfspaces. Wolves scoorde onlangs vanaf een rebound na een dode spelmoment tegen Spurs; daar moet Brighton dus extra op letten.

2) Uitverdedigen onder druk

Wolves kan thuis wél degelijk druk zetten in fases. Met Wieffer als haal-en-speel-punt is er een veilige uitweg diagonaal naar De Cuyper of verticaal richting tien-zone. De keuzevrijheid in de eerste pass is cruciaal om te voorkomen dat Kadıoğlu vast komt te staan aan de zijlijn.

3) Switch-dreiging

Kadıoğlu’s positiegevoel maakt snelle flankwissels mogelijk. Als Wolves smal verdedigt, kan de bal via Wieffer worden ‘geketst’ naar de verre fullback of winger. Tegen Chelsea leverde breedte en geduld in de eindfase Brighton het verschil op; verwacht dat patroon opnieuw, zeker als de thuisploeg inzakt.

De psychologische factor: leiderschap herverdelen

Veltman is een van de meest ervaren krachten in de selectie. Zonder hem moeten Lewis Dunk en Van Hecke extra coachen, terwijl Wieffer het spel ‘rustig’ moet houden bij onvermijdelijke rommelmomenten in Molineux. Positief is dat Hürzeler dit seizoen al meerdere keren toonde tactisch te kunnen bijsturen — en dat Brighton juist in de slotfase vaak doorzet. De winst bij Chelsea onderstreepte mentale weerbaarheid en conditie.

Wolves-profiel in één oogopslag

Coach: Vítor Pereira
Forme-linie: Na vijf nederlagen eindelijk een punt (1-1 vs Spurs).
Aanvalsfocus: Vroege voorzetten en schieten in de rebound; Strand Larsen als eindstation.

Voor Brighton is het zaak om second-balls te winnen en de ‘zone 14’ af te sluiten. Dáár is Wieffer op zijn sterkst: duels opvangen vóór de laatste lijn, lichaam ertussen plaatsen en direct de diepte vinden in de omschakeling.

Wat mogen we verwachten van Hürzeler?

De Duitser is niet van rigide dogma’s; hij past zijn plan aan op de tegenstander én op zijn eigen personele puzzel. Zonder Veltman zie je waarschijnlijk een asymmetrische opbouw, met Kadıoğlu die vaker binnendoor aanspeelt en De Cuyper die de breedte vasthoudt. Wieffer zorgt voor de veiligheidsschakelaar: valt de aanval dood, dan is hij de eerste die de tegenstoot smoort, zodat Brighton kan ‘resetten’ in plaats van achteruit rennen.

Gegeven Brightons recente vorm — inclusief die indrukwekkende eindsprint in Londen — en Wolves’ aarzelende seizoenstart, ligt het initiatief bij de bezoekers. Diverse modellen en voorbeschouwingen zien een doelpuntrijke wedstrijd met lichte Brighton-voorsprong in kansenverhouding; al blijft Molineux traditioneel een lastige uit.

Conclusie: gemis met zilveren randje

Het wegvallen van Joël Veltman is sportief vervelend en organisatorisch merkbaar, maar dankzij de breedte en de veelzijdigheid van de selectie is er geen reden tot paniek. Ferdi Kadıoğlu kan de vleugel defensief en offensief invullen, Maxim De Cuyper bewijst op links zijn waarde, en Mats Wieffer krijgt precies het podium dat past bij zijn kwaliteiten: het elftal in balans houden, het tempo bepalen en de counterkanalen van Wolves dichtstropen.

Met de interlandbreak in aantocht kan Veltman rustig herstellen en daarna weer aansluiten. Tot die tijd is het aan Wieffer om de rechterhelft van het elftal te ‘verankeren’ — en dat is precies het soort rol waarin hij bij Feyenoord uitblonk en waarvoor Brighton hem haalde. Als hij die kans pakt, kan hij zich meteen onmisbaar maken in Hürzeler’s mozaïek.

Kortom: Veltman eruit betekent niet automatisch dat Brighton verzwakt is. Het betekent: Wieffer erin — en groeien in verantwoordelijkheid. En als de lijn van de vorige speelronde wordt doorgetrokken, kan dat zondag zomaar drie punten én een stevige streep onder zijn naam opleveren.